Салом ба хама бародарону хохарони азизам! омин
Мо Китоби Муқаддасро кушодем [Румиён 7:7] ва якҷоя хонем: Пас, мо чӣ гуфта метавонем? Оё қонун гуноҳ аст? Мутлақо не! Аммо агар шариат намебуд, ман намедонистам, ки гуноҳ чист. Магар шариат нагуяд, ки «тамаъ макун» Ман намедонам, ки тамаъ чист .
Имрӯз мо меомӯзем, муошират мекунем ва мубодила хоҳем кард " Муносибати байни қонун ва гуноҳ 》Дуо: Муҳтарам Аббо, Падари муқаддаси осмонӣ, Худованди мо Исои Масеҳ, ташаккур, ки Рӯҳулқудс ҳамеша бо мост! Омин, шукр Худованд! «Зани некӯкор» коргаронро мефиристад - ба воситаи каломи ростӣ, ки дар дасти онҳо навишта шудааст ва ба воситаи онҳо гуфта шудааст, Инҷили наҷоти мо! Хурок аз дур ба осмон бурда мешавад ва гизои маънавии бихиштй сари вакт ба мо расонда мешавад, хаёти моро бойтар мегардонад. омин! Аз Исои Худованд пурсед, ки минбаъд низ чашмони рӯҳонии моро равшан кунад ва ақли моро барои фаҳмидани Китоби Муқаддас боз кунад, то мо ҳақиқати рӯҳониро бубинем ва бишнавем → муносибати байни қонун ва гуноҳро дарк кунем.
Дуъо, дуъо, шафоъат, шукр ва баракати боло! Ман инро ба номи Худованд Исои Масеҳ мепурсам! омин
(1) Танҳо як қонунгузор ва қозӣ вуҷуд дорад
Биёед ба Китоби Муқаддас назар андозем [Яъқуб 4:12] ва якҷоя хонем: Як қонунгузор ва Довар ҳаст, ки қодир аст наҷот диҳад ва нобуд кунад. Ту кистӣ, ки дигаронро ҳукм мекунӣ?
1 Дар боғи Адан, Худо бо Одам аҳди шариат баст, ки Ӯ набояд аз дарахти некӣ ва бадӣ бихӯрад, ки он мардро дар боғи Адан парвариш кунад ва муҳофизат кунад. Худованд Худо ба ӯ фармуд: «Ту аз ҳар дарахти боғ бихӯрӣ, аммо аз дарахти маърифати неку бадӣ нахӯр, зеро дар рӯзе ки аз он бихӯрӣ, ҳатман мемирӣ!» Ҳастӣ 2 Боби 15 - ояти 17 навишта шудааст.
2 Қонуни Мусои яҳудӣ - Яҳува Худо қонунро дар кӯҳи Сино, яъне кӯҳи Ҳориб дод, қонунҳо, қоидаҳо ва аҳкомро дар бар мегирад. Хуруҷ 20 ва Ибодат. Мусо тамоми банӣ-Исроилро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Эй Исроил, фароизҳо ва ҳукмҳоеро, ки имрӯз ба шумо мегӯям, гӯш кунед, то ки онҳоро биомӯзед ва риоя кунед; Худованд Худои мо дар кӯҳи Ҳӯреб бо мо аҳд баст. Ин аҳд нест, ки бо аҷдодони мо бар мо, ки имрӯз дар ин ҷо зиндаанд, баста шудааст - Такрори Шариат 5:1-3.
2) Шариат барои одил муқаррар нашудааст, он барои шариат, беитоатӣ, беимонӣ ва гуноҳ муқаррар шудааст;
Мо медонем, ки шариат хуб аст, агар он дуруст истифода шавад, зеро шариат на барои одилон, балки барои шариат ва беитоат, фосиқ ва гуноҳкор, фосиқ ва ҷаҳонбин, куштор ва қотил барои касоне, ки зино мекунанд ва содомй, барои онхое, ки чони одамонро горат мекунанд, барои онхое, ки дуруг мегуянд, барои онхое, ки савгандхои бардуруг мехуранд ва ё чизи дигаре, ки бар хилофи адолат аст. --Дар боби 1 Тимотиюс 1:8–10 навишта шудааст
(3) Қонун барои ҷиноятҳо илова карда шуд
Ҳамин тавр, чаро қонун вуҷуд дорад? Он барои ҷиноятҳо, интизори омадани насле, ки ба онҳо ваъда дода шуда буд, илова карда шуд ва он аз ҷониби миёнарав тавассути фариштагон муқаррар карда шуд. --Ғалотиён 3:19
(4) Барои зиёд кардани ҷиноятҳо қонун аз берун илова карда шуд
Шариат барои он илова карда шуд, ки ҷиноятҳо зиёд шаванд, лекин дар ҷое ки гуноҳ зиёд мешуд, файз боз ҳам зиёд мешуд; --Дар Румиён 5:20 навишта шудааст. Эзоҳ: Шариат мисли «нур ва оина» аст, ки «гуноҳ»-ро дар одамон ошкор мекунад.
(5) Қонун одамонро аз гуноҳҳои худ огоҳ мекунад
Бинобар ин, ҳеҷ як ҷисм дар пеши Худо бо аъмоли шариат сафед карда намешавад, зеро шариат одамонро ба гуноҳ маҳкум мекунад. --Дар Румиён 3:20 навишта шудааст
(6) Қонун ҳар даҳонро манъ мекунад
Мо медонем, ки ҳама чиз дар шариат ба тобеи шариат гуфта шудааст, то ҳар даҳон баста шавад ва тамоми ҷаҳон зери доварии Худо гардад. --Дар Румиён 3:19 навишта шудааст. Зеро Худо ҳамаи одамонро ба беитоатӣ зиндон кардааст, то ки ба ҳама марҳамат кунад. --Дар Румиён 11:32 навишта шудааст
(7) Қонун муаллими таълимии мост
Аммо принсипи наҷот ба воситаи имон ҳанӯз наомадааст ва мо то зуҳури ояндаи ростӣ дар зери шариат нигоҳ дошта мешавем. Ҳамин тавр, шариат муаллими мост, ки моро ба сӯи Масеҳ мебарад, то ки мо бо имон сафед шавем. --Дар Ғалотиён 3:23–24 навишта шудааст
Муносибати байни қонун ва гуноҳ
( 1 ) Вайрон кардани қонун гуноҳ аст --Ҳар кӣ гуноҳ кунад, қонунро вайрон кунад, гуноҳ аст; - Дар 1 Юҳанно 3:4 навишта шудааст. Зеро ки музди гуноҳ мамот аст, аммо атои Худо ҳаёти ҷовидонӣ дар Худованди мо Исои Масеҳ аст. - Румиён 6:23. Исо ҷавоб дод: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегӯям: ҳар кӣ гуноҳ мекунад, ғуломи гуноҳ аст (Юҳанно 8:34).
( 2 ) Ба воситаи шариат ҷисм гуноҳро ба дунё овард -- Зеро вақте ки мо дар ҷисм будем, ҳавасҳои бадие, ки аз шариат ба вуҷуд омада буданд, дар узвҳои мо амал мекарданд ва онҳо самараи мамот меоварданд. - Дар Румиён 7:5 навишта шудааст. Аммо ҳар кас ба васваса дучор мешавад, вақте ки аз ҳаваси худ дур мешавад ва фирефта мешавад. Вақте ки шаҳват ҳомила мешавад, гуноҳро ба дунё меорад, вақте ки гуноҳ ба камол мерасад, маргро ба дунё меорад. - Мувофиқи Яъқуб 1: 14-15
( 3 ) Бе шариат гуноҳ мурда аст -- Пас, чӣ гуфтан мумкин аст? Оё қонун гуноҳ аст? Мутлақо не! Аммо агар шариат намебуд, ман намедонистам, ки гуноҳ чист. Магар шариат нагуяд, ки «тамаъ накун», ман намедонам, ки тамаъ чист. Аммо гуноҳ фурсати муносиб истифода бурда, ҳар гуна тамаъро дар ман ба василаи ҳукм ба амал овард, зеро бе шариат гуноҳ мурдааст; Пеш аз он ки ман бе шариат зинда будам, аммо вақте ки ҳукм омад, гуноҳ дубора зинда шуд, ва ман мурдам; Дар Румиён 7:7–9 навишта шудааст.
( 4 ) Ҳеҷ гуна қонун вуҷуд надорад, гуноҳ гуноҳ нест. -- Чунон ки ба воситаи як одам гуноҳ вориди ҷаҳон шуд, ва ба воситаи гуноҳ мамот ба ҳама омад, зеро ки ҳама гуноҳ кардаанд. Пеш аз шариат гуноҳ аллакай дар ҷаҳон буд, вале бе шариат гуноҳ гуноҳ нест; Дар Румиён 5:12–13 навишта шудааст
( 5 ) Дар ҷое ки қонун нест, қонуншиканӣ ҳам нест --Зеро ки шариат ғазаб мекунад ва дар ҷое ки шариат нест, вайронкунӣ ҳам нест; Дар Румиён 4:15 навишта шудааст.
( 6 ) Ҳар кӣ бар тибқи шариат гуноҳ мекунад, низ мувофиқи шариат доварӣ хоҳад шуд --Ҳар кӣ бе шариат гуноҳ мекунад, бе шариат нобуд мешавад; Дар Румиён 2:12 навишта шудааст.
( 7 ) Мо ба воситаи имон ба Исои Масеҳи Худованд аз гуноҳ ва аз шариат ва лаънати шариат наҷот ёфтаем.
( Шарҳ: Бо омӯхтани оятҳои боло мо метавонем бифаҳмем, ки гуноҳ чист? Вайрон кардани шариат гуноҳ аст; --Ба Румиён 6:23 муроҷиат кунед, ки қуввати гуноҳ шариат аст --Ба 1 Қӯринтиён 15:56; Вақте ки мо дар ҷисм будем, ҳавасҳои бад, яъне ҳавас ба вуҷуд омадаанд гуноҳро ба дунё овард, ва гуноҳ, Вақте ки он калон мешавад, мамотро таваллуд мекунад. Яъне ҳавасҳои шаҳватпарастӣ дар ҷисми мо аз сабаби «қонун» дар узвҳо фаъол мешаванд - ҳавасҳои нафсонии ҷисм тавассути «қонун» дар узвҳо фаъол мешаванд ва ба ҳомил шудан шурӯъ мекунанд - ва ҳамин ки. чунон ки нафсҳо ҳомила мешаванд, онҳо «гуноҳ»-ро ба вуҷуд меоранд! Пас, «гуноҳ» ба шарофати қонун вуҷуд дорад. Пас, шумо равшан мефаҳмед?
ҳамин тавр" Павлус "Хулоса дар бораи Румиён" қонун ва гуноҳ "Муносибат:
1 Бе шариат гуноҳ мурдааст,
2 Агар қонун набошад, гуноҳ гуноҳ ҳисоб намешавад.
3 Дар ҷое, ки қонун нест, қонуншиканӣ ҳам нест!
Масалан, «ҳавворо» мор дар боғи Адан васваса кард, ки аз дарахти маърифати неку бадӣ бихӯрад. чашмони шумо кушода мешавад ва шумо мисли Худо хоҳед буд, ки некиву бадро донед. Суханони дилфиребии «мор» ба дили «ҳаво» даромад ва аз заъфи ҷисми ӯ ҳаваси даруни ӯ дар узвҳои ҷисм оғоз ёфт, ки аз фармудаи «Ту бикун». нахӯред» ва шаҳват ҳомиладор шудан гирифт. Пас аз ҳомиладорӣ гуноҳ таваллуд мешавад! Пас, Ҳавво даст дароз карда, меваи дарахти маърифати неку бадро канда, бо шавҳараш «Одам» хӯрд. Пас, оё ҳамаатон равшан мефаҳмед?
мисли" Павлус "Гуфта шудааст дар Румиён 7! Агар шариат нагӯяд, тамаъ накун, ман намедонам, ки тамаъ чист? Шумо "тамаъкор" -ро медонед - зеро шумо шариатро медонед - шариат ба шумо "тамаъкор" мегӯяд, пас "Павлус" гуфт. : «Бе шариат гуноҳ мурдааст, вале бо ҳукми шариат гуноҳ зинда аст ва ман мурдаам». ҳамин тавр! Шумо фаҳмидед?
Худо дунёро дӯст медорад! Ӯ Писари ягонаи Худро, Исоро фиристод, то ки барои мо кафорат бошад, мо бо ҷисм ва ҳавасҳо ва ҳавасҳои ҷисм маслуб шудем, ки моро аз гуноҳ ва аз гуноҳ озод карда буд Ва лаънати шариат, писари Худоро ба даст оред, ҳаёти ҷовидонӣ ба даст оред ва мероси Малакути Осмон шавед! омин
хуб! Ин ҷост, ки имрӯз ман мехостам бо шумо муоширати худро баён кунам, Бигзор файзи Худованд Исои Масеҳ, муҳаббати Худо ва илҳоми Рӯҳулқудс ҳамеша бо ҳамаи шумо бошад! омин
Дафъаи дигар бохабар бошед:
06.08.2021
