ថ្ងៃឈប់សម្រាក ប្រាំមួយថ្ងៃនៃការងារនិងថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃការឈប់សំរាក

សន្តិភាពដល់បងប្អូនប្រុសស្រីក្នុងគ្រួសាររបស់ព្រះ! អាម៉ែន

សូមបើកព្រះគម្ពីរទៅកាន់លោកុប្បត្តិ ជំពូកទី ២ ខ ១-២ អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌ និងផែនដីត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរ កិច្ចការរបស់ព្រះក្នុងការបង្កើតបានបង្កើតត្រូវបានបញ្ចប់ ដូច្នេះគាត់បានសម្រាកពីកិច្ចការទាំងអស់របស់គាត់នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។

ថ្ងៃនេះយើងនឹងរៀនសូត្រ និងចែករំលែកជាមួយគ្នា។ "ថ្ងៃឈប់សម្រាក" អធិស្ឋាន៖ សូមគោរពអ័បាបា ព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនៃយើង សូមអរគុណដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច! អាម៉ែន អរគុណព្រះជាម្ចាស់! ស្ត្រីដែលមានគុណធម៌ [សាសនាចក្រ] បញ្ជូនកម្មករតាមរយៈព្រះបន្ទូលនៃសេចក្តីពិត ដែលត្រូវបានសរសេរ និងនិយាយនៅក្នុងដៃរបស់ពួកគេ ដែលជាដំណឹងល្អនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់អ្នក។ អាហារត្រូវបានដឹកជញ្ជូនពីលើមេឃពីចម្ងាយ ហើយផ្គត់ផ្គង់មកយើងនៅពេលដ៏ត្រឹមត្រូវដើម្បីធ្វើឱ្យជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើងកាន់តែសម្បូរបែប! អាម៉ែន សូមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបន្តបំភ្លឺភ្នែកខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ហើយបើកគំនិតរបស់យើងដើម្បីយល់ពីព្រះគម្ពីរ ដើម្បីយើងអាចស្ដាប់ និងមើលឃើញសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ → យល់ថាព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ចប់កិច្ចការនៃការបង្កើតក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ ហើយឈប់សម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ → កំណត់ជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ .

ការអធិស្ឋាន ការអង្វរ ការអង្វរ ការថ្លែងអំណរគុណ និងពរជ័យខាងលើ! ខ្ញុំសុំនេះក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង! អាម៉ែន

(1) ព្រះបានបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងផែនដីក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ

ថ្ងៃទី 1៖ កាលដើមដំបូង ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី។ ផែនដីគ្មានរូបរាង និងទទេ ហើយភាពងងឹតបានគ្របលើទីជ្រៅបំផុត ប៉ុន្តែព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគង់លើផ្ទៃទឹក។ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា “ចូរមានពន្លឺ” ហើយមានពន្លឺ។ ព្រះទ្រង់ទតឃើញថាពន្លឺល្អ ហើយទ្រង់បានញែកពន្លឺចេញពីភាពងងឹត។ ព្រះបានហៅពន្លឺថា«ថ្ងៃ»និងភាពងងឹតថា«យប់»។ មានល្ងាច ហើយមានព្រឹក នេះជាថ្ងៃដំបូង។ —លោកុប្បត្តិ ១:១-៥

ថ្ងៃទី 2៖ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា “ចូរឲ្យមានខ្យល់រវាងទឹក ដើម្បីបំបែកទឹកខាងលើ និងទឹកខាងលើ” ដូច្នេះ ព្រះបានបង្កើតខ្យល់ដើម្បីបំបែកទឹកខាងក្រោម ខ្យល់ចេញពីទឹកពីលើអាកាស។ ដូច្នេះហើយបានជា។ —លោកុប្បត្តិ ១:៦-៧

ថ្ងៃទី 3៖ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «សូមឲ្យទឹកនៅក្រោមមេឃមកជុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ ហើយឲ្យដីស្ងួតលេចឡើង»។ ព្រះបានហៅដីស្ងួតថា«ផែនដី»និងការប្រមូលទឹកជា«សមុទ្រ»។ ព្រះទ្រង់ទតឃើញថាជាការល្អ។ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «សូមឲ្យផែនដីបង្កើតស្មៅ រុក្ខជាតិស្មៅដែលមានពូជ និងមានដើមឈើបង្កើតផលតាមប្រភេទរបស់វា»។ --លោកុប្បត្តិ ១ ជំពូក ៩-១១ ពិធីបុណ្យ

ថ្ងៃទី 4៖ ព្រះទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា «ចូរឲ្យមានពន្លឺនៅលើមេឃ ដើម្បីញែកថ្ងៃចេញពីយប់ ហើយទុកជាទីសម្គាល់សម្រាប់រដូវ ថ្ងៃ និងឆ្នាំ ចូរឲ្យពន្លឺទាំងនោះនៅលើមេឃ ដើម្បីបំភ្លឺផែនដីចុះ»។ —លោកុប្បត្តិ ១:១៤-១៥

ថ្ងៃទី 5៖ ព្រះបានមានបន្ទូលថា៖ «ចូរឲ្យទឹកសម្បូរទៅដោយសត្វមានជីវិត ហើយឲ្យសត្វស្លាបហើរពីលើផែនដី និងលើមេឃ»

ថ្ងៃទី 6៖ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរឲ្យផែនដីបង្កើតសត្វមានជីវិតតាមប្រភេទរបស់វា សត្វពាហនៈ សត្វលូនវារ និងសត្វព្រៃតាមប្រភេទរបស់វា»។ … ព្រះបានមានបន្ទូលថា « ចូរយើងបង្កើតមនុស្សឲ្យមានរូបរាងដូចយើង ហើយសូមឲ្យពួកគេមានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ លើសត្វស្លាបលើអាកាស លើហ្វូងសត្វនៅលើផែនដី លើផែនដីទាំងមូល និងលើផែនដី គ្រប់សត្វលូនវារនៅលើផែនដី” ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សក្នុងរូបអង្គទ្រង់ ទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សប្រុសជាស្រី។ —លោកុប្បត្តិ ១:២៤,២៦-២៧

(២) កិច្ចការនៃការបង្កើតត្រូវបានបញ្ចប់ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ ហើយឈប់សម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ

អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌ និងផែនដីត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរ កិច្ចការរបស់ព្រះក្នុងការបង្កើតបានបង្កើតត្រូវបានបញ្ចប់ ដូច្នេះគាត់បានសម្រាកពីកិច្ចការទាំងអស់របស់គាត់នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ ព្រះបានប្រទានពរដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរ ហើយបានញែកថ្ងៃនោះជាបរិសុទ្ធ ពីព្រោះនៅលើនោះ ព្រះជាម្ចាស់បានសម្រាកពីកិច្ចការនៃការបង្កើតទាំងអស់។ —លោកុប្បត្តិ ២:១-៣

(3) ច្បាប់ម៉ូសេ → ថ្ងៃសប្ប័ទ

« ចូរនឹកចាំថ្ងៃសប្ប័ទ ដើម្បីរក្សាទុកជាថ្ងៃបរិសុទ្ធប្រាំមួយថ្ងៃ អ្នកត្រូវនឿយហត់ និងធ្វើកិច្ចការទាំងអស់ ប៉ុន្តែថ្ងៃទីប្រាំពីរជាថ្ងៃសប្ប័ទថ្វាយព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក នៅថ្ងៃនេះ កូនប្រុសកូនស្រីរបស់អ្នក។ អ្នកបំរើប្រុសស្រី ហ្វូងសត្វរបស់អ្នក និងជនបរទេសដែលជាជនបរទេសនៅក្នុងទីក្រុង មិនត្រូវធ្វើអ្វីឡើយ សម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ ផែនដី សមុទ្រ និងអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងពួកគេ ហើយបានសម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃសប្ប័ទ ជំពូកទី 20 ខ 8-11

អ្នកត្រូវចងចាំផងដែរថា អ្នកធ្លាប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើនៅស្រុកអេស៊ីប ដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបាននាំអ្នកចេញមកដោយដៃដ៏ខ្លាំងក្លា និងដៃដែលលាតចេញ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបង្គាប់អ្នកអោយរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទ។ —ចោទិយកថា ៥:១៥

[ចំណាំ]៖ ព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ចប់កិច្ចការនៃការបង្កើតក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ → សម្រាកពីគ្រប់កិច្ចការនៃការបង្កើតរបស់ទ្រង់នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ → «សម្រាក»។ ព្រះបានប្រទានពរដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរ ហើយកំណត់វាជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ → «ថ្ងៃសប្ប័ទ»។

នៅក្នុងបញ្ញត្តិដប់ប្រការនៃក្រិត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានប្រាប់ឲ្យនឹកចាំថ្ងៃសប្ប័ទ ហើយរក្សាវាឲ្យបរិសុទ្ធ។

សួរ៖ ហេតុអ្វីបានជាព្រះប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យ«រក្សា»ថ្ងៃសប្ប័ទ?

ចម្លើយ៖ សូមចាំថា ពួកគេជាទាសករនៅស្រុកអេស៊ីប ដែលព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះបាននាំពួកគេចេញដោយដៃដ៏ខ្លាំងពូកែ និងដៃដែលលាតចេញ។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យ«រក្សា»ថ្ងៃឈប់សម្រាក។ «គ្មានការសម្រាកសម្រាប់ខ្ញុំបម្រើទេ ប៉ុន្តែមានការសម្រាកសម្រាប់អ្នកដែលរួចពីទាសភាព → ចូររីករាយនឹងព្រះគុណរបស់ព្រះ តើអ្នកយល់យ៉ាងច្បាស់ទេ? យោង—ចោទិយកថា ៥:១៥

2021.07.07

មិនអីទេ! ថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់ចែករំលែកការប្រកបរបស់ខ្ញុំជាមួយអ្នកទាំងអស់គ្នា សូមអោយព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ និងការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅជាមួយអ្នកទាំងអស់គ្នា។ អាម៉ែន