ហេព្រើរ 11:24-25 ដោយសារជំនឿ ពេលម៉ូសេធំឡើង គាត់មិនព្រមហៅថាជាកូនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនទេ។ គាត់សុខចិត្តរងទុក្ខជាមួយរាស្ដ្ររបស់ព្រះជាជាងរីករាយនឹងការសប្បាយបណ្តោះអាសន្ននៃអំពើបាប។
សួរ៖ តើអ្វីជាសេចក្តីរីករាយនៃអំពើបាប?
ចម្លើយ៖ ក្នុងលោកដែលមានបាបកម្ម ការត្រេកអរនឹងបាប ហៅថា ការត្រេកអរនៃបាប។
សួរ៖ តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីសម្គាល់ភាពរីករាយនៃអំពើបាបពីសេចក្តីអំណរនៃការរីករាយជាមួយព្រះ?
ចម្លើយ៖ ការពន្យល់លម្អិតខាងក្រោម
1. សាច់ត្រូវបានលក់ទៅជាអំពើបាប
យើងដឹងថាក្រឹត្យវិន័យកើតចេញពីវិញ្ញាណ ប៉ុន្តែខ្ញុំជាសាច់ឈាម ហើយត្រូវបានគេលក់ឲ្យធ្វើបាប។ ឯកសារយោង (រ៉ូម 7:14) → ជាឧទាហរណ៍ ម៉ូសេនៅប្រទេសអេស៊ីបគឺជាកូនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន ហើយអេហ្ស៊ីបតំណាងឱ្យពិភពលោក ដែលជាពិភពបាប។ ពេលម៉ូសេជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធំឡើង គាត់បានដឹងថាគាត់ជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ ជារាស្ដ្រដ៏បរិសុទ្ធ។ គាត់បានបដិសេធមិនត្រូវបានគេហៅថាជាកូនប្រុសរបស់កូនរបស់ស្តេចផារ៉ោន ហើយរីករាយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អេហ្ស៊ីប → រួមទាំងចំណេះដឹង ការរៀនសូត្រ អាហារ ភេសជ្ជៈ និងការសប្បាយរបស់អេស៊ីប។ គាត់សុខចិត្តរងទុក្ខជាមួយរាស្ដ្ររបស់ព្រះជាជាងការរីករាយនឹងអំពើបាបជាបណ្ដោះអាសន្ន នៅពេលដែលគាត់បានឃើញការរងទុក្ខរបស់ប្រជាជន គាត់បានឃើញការអាម៉ាស់របស់ព្រះគ្រីស្ទ → គាត់បានបដិសេធមិនធ្វើជាកូនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន ហើយបានភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេសអេស៊ីបទៅទីរហោស្ថាននៅអាយុ។ 40. បន្ទាប់ពី 40 ឆ្នាំនៃការចិញ្ចឹមចៀមនៅ Midian គាត់បានភ្លេចអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់ជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ស្តេចផារ៉ោនអេហ្ស៊ីប ហើយភ្លេចអស់ទាំងចំណេះដឹង ការរៀនសូត្រ និងទេពកោសល្យនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីប លុះត្រាតែគាត់មានអាយុ 80 ឆ្នាំទើបព្រះហៅគាត់ឱ្យដឹកនាំ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ ដូចជាព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលមិនដូចក្មេងនឹងមិនអាចចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះបានទេ» កុមារគឺជាភាពទន់ខ្សោយ ហើយមិនពឹងផ្អែកលើចំណេះដឹង និងការរៀនសូត្ររបស់លោកិយ និងប្រាជ្ញា ដោយពឹងផ្អែកតែលើប្រាជ្ញារបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ។ អញ្ចឹងតើអ្នកយល់ទេ?
ម៉ូសេជាកូនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន ដែលចាត់ទុកសាច់ឈាមដែលលក់ទៅឱ្យអំពើបាប ហើយសាច់នោះរីករាយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ស្តេចអេស៊ីបដ៏មានបាប ព្រមទាំងអាហារ ភេសជ្ជៈ ការលេង និងការសប្បាយទាំងអស់។ ការសប្បាយខាងផ្លូវកាយ នៃសេចក្តីត្រេកអរទាំងនេះ → ហៅថា ការត្រេកអរនឹងបាប !
ដូច្នេះ ម៉ូសេបានបដិសេធមិនធ្វើជាកូនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន ប៉ុន្តែសុខចិត្តរងទុក្ខខាងសាច់ឈាមជាមួយប្រជាជន → ព្រោះអ្នកដែលរងទុក្ខខាងសាច់ឈាមបានឈប់ធ្វើបាបហើយ។ ឯកសារយោង (ពេត្រុសទី១ ជំពូក ៤:១) តើអ្នកយល់អំពីរឿងនេះទេ?
2. អ្នកដែលកើតមកពីព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនជាសាច់ឈាមទេ។
ប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់សណ្ឋិតនៅក្នុងអ្នក នោះអ្នកមិនមែនជាសាច់ឈាមទៀតទេ គឺមកពីព្រះវិញ្ញាណ។ ប្រសិនបើអ្នកណាមិនមានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះមិនមែនជារបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ។ ឯកសារយោង (រ៉ូម ៨:៩)
សួរ៖ ហេតុអ្វីបានជាអ្វីដែលកើតពីព្រះមិនមែនជាសាច់ឈាម?
ចម្លើយ៖ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះវរបិតា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ និងព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ គឺជា «វិញ្ញាណតែមួយ» ហើយនោះជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សណ្ឋិតនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក។ → នោះគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សណ្ឋិតនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ (យើងជាសមាជិកនៃរូបកាយរបស់ទ្រង់) ដោយសារអ្នកជារូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ អ្នកមិនមែនជាសាច់ឈាម "អ័ដាម" ទេ រូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រះគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងអ្នក (រូបកាយអ័ដាមមិនមែនជារបស់យើងទេ) រូបកាយបានស្លាប់ដោយសារអំពើបាប ប៉ុន្តែព្រះវិញ្ញាណ (ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ) រស់នៅដោយសេចក្តីសុចរិត។ (រ៉ូម ៨:១០) តើអ្នកយល់អំពីរឿងនេះទេ?
3. សេចក្តីរីករាយនៃអំពើបាប និងសេចក្តីអំណរនៃការរីករាយជាមួយព្រះ
សួរ៖ តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីសម្គាល់ភាពរីករាយនៃអំពើបាបពីសេចក្តីអំណរនៃការរីករាយជាមួយព្រះ?
ចម្លើយ៖ ការពន្យល់លម្អិតខាងក្រោម
(១) សេចក្តីរីករាយក្នុងអំពើបាប
1 សាច់ត្រូវបានគេលក់ទៅជាបាប --សូមមើល រ៉ូម ៧:១៤
២ ការមានចិត្តខាងសាច់ឈាម គឺជាសេចក្ដីស្លាប់ --សូមមើល រ៉ូម ៨:៦
៣ អាហារជាពោះ ហើយពោះជាអាហារ តែព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យអ្នកទាំងពីរត្រូវបំផ្លាញ។ --សូមយោងទៅ កូរិនថូស ទី១ ៦:១៣
ចំណាំ៖ កាលយើងនៅជាសាច់ឈាម នោះយើងក៏ត្រូវបានលក់ឲ្យទៅជាអំពើបាបរួចហើយ → ប្រសិនបើអ្នកធ្វើតាមសាច់ឈាម ហើយមានគំនិតលើសាច់ឈាម នោះគឺជាសេចក្តីស្លាប់ ព្រោះប្រាក់ឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺជាសេចក្តីស្លាប់។ អាហារជាពោះ ហើយពោះសាច់គឺសម្រាប់អាហារ → → អ្នកគិតដល់សាច់ជានិច្ច ញ៉ាំល្អ ផឹកឲ្យបានល្អ លេងឲ្យបានស្អាត → សប្បាយនឹងបាប! ឧទាហរណ៍ថា ពេលអ្នកខំរកលុយ អ្នកតែងតែហូបស្អាតសម្រាប់ខ្លួនប្រាណ ស្លៀកពាក់ឲ្យបានស្អាត ហើយទិញផ្ទះវីឡាដើម្បីរស់នៅឲ្យបានសុខ បើខ្លួនទទួលបានការសប្បាយបែបនេះក៏សប្បាយនឹងបាប . ក៏មានហ្គេម ល្ខោនខោល កីឡា ការរាំ ការថែទាំសុខភាព សម្រស់ ការធ្វើដំណើរ... និងច្រើនទៀត! វាមានន័យថាអ្នក [រស់នៅ] នៅក្នុងអ័ដាម នៅក្នុងរូបកាយរបស់អ័ដាម នៅក្នុងរូបកាយរបស់អ័ដាម → រីករាយនឹងភាពរីករាយ និងការសប្បាយនៃ [រូបកាយដែលមានបាប]។ នេះគឺជាការធ្វើតាមសាច់ឈាម និងការយកចិត្តទុកដាក់អំពីរឿងខាងសាច់ឈាម → អំណរនៃអំពើបាប។ អញ្ចឹងតើអ្នកយល់ទេ?
បុរសថ្មីដែលយើងកើតមកពីព្រះ មិនមែនជាសាច់ឈាមទេ។ វត្ថុអំពីរាងកាយ → ដរាបណាអ្នកមានអាហារ និងសំលៀកបំពាក់ អ្នកគួរតែស្កប់ស្កល់ . ឯកសារយោង ( ធីម៉ូថេទី១ ៦:៨ )
(2) រីករាយនឹងសេចក្តីអំណររបស់ព្រះ
1 ចម្រៀងសរសើរខាងវិញ្ញាណ —អេភេសូរ ៥:១៩
2. អធិស្ឋានញឹកញាប់ —លូកា ១៨:១
3 សូមអរគុណជាញឹកញាប់ —អេភេសូរ ៥:២០
ចូរអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតាជានិច្ច សម្រាប់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។
4. ត្រូវមានឆន្ទៈបរិច្ចាគដល់កម្មករ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ និងនាំដំណឹងល្អនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់មនុស្ស។ —កូរិនថូសទី២ ៨:៣
5 ដាក់អំណោយនិងទ្រព្យសម្បត្តិនៅស្ថានសួគ៌ —ម៉ាថាយ ៦:២០
6 កម្មករដែលទទួលបណ្តាញទូរសារ → «អ្នកណាស្វាគមន៍អ្នករាល់គ្នាស្វាគមន៍ខ្ញុំ អ្នកណាដែលទទួលខ្ញុំ អ្នកនោះស្វាគមន៍អ្នកដែលចាត់ខ្ញុំមក ម៉ាថាយ ១០:៤០
៧ ចូរលើកឈើឆ្កាងរបស់អ្នក ហើយផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជ្យនៃស្ថានសួគ៌ —ម៉ាកុស ៨:៣៤-៣៥ ទោះបីជាយើងរងទុក្ខ និងរងទុក្ខក្នុងសាច់ឈាមសម្រាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះក៏ដោយ យើងនៅតែមានសេចក្តីអំណរយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងព្រលឹងរបស់យើង នេះជាសេចក្តីអំណរនៃការរីករាយជាមួយព្រះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ! អាម៉ែន អញ្ចឹងតើអ្នកយល់ទេ?
ទំនុកតម្កើង៖ អ្នកគឺជាស្តេចនៃសិរីរុងរឿង
មិនអីទេ! នោះហើយជាអ្វីដែលយើងបានចែករំលែកនៅថ្ងៃនេះ សូមឲ្យព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះ និងការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅជាមួយអ្នកជានិច្ច! អាម៉ែន
