សន្តិភាពជូនពុកម៉ែបងប្អូនទាំងអស់គ្នា! អាម៉ែន
យើងបានបើកព្រះគម្ពីរ [រ៉ូម ៧:៧] ហើយអានជាមួយគ្នា៖ ដូច្នេះតើយើងអាចនិយាយអ្វីបាន? តើច្បាប់មានបាបទេ? ដាច់ខាត! ប៉ុន្តែប្រសិនបើវាមិនមែនសម្រាប់ច្បាប់ ខ្ញុំនឹងមិនដឹងថាអ្វីជាអំពើបាបនោះទេ។ លុះត្រាតែច្បាប់ចែងថា "កុំលោភលន់" ខ្ញុំមិនដឹងថាលោភលន់ជាអ្វីនោះទេ។ .
ថ្ងៃនេះយើងនឹងសិក្សា សិក្សា និងចែករំលែក ទំនាក់ទំនងរវាងច្បាប់ និងអំពើបាប 》ការអធិស្ឋាន៖ សូមគោរពអ័បាបា ព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនៃយើង សូមអរគុណដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច! អាម៉ែន អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់! «ស្ត្រីដែលមានគុណធម៌» បញ្ជូនកម្មករ—តាមរយៈពាក្យនៃសេចក្ដីពិតដែលបានសរសេរក្នុងដៃរបស់ពួកគេ ហើយនិយាយដោយពួកគេ ជាដំណឹងល្អនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង! អាហារត្រូវបានដឹកជញ្ជូនពីចម្ងាយទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ ហើយអាហារខាងវិញ្ញាណពីស្ថានសួគ៌ត្រូវបានផ្គត់ផ្គង់ដល់យើងទាន់ពេលវេលា ដែលធ្វើឱ្យជីវិតរបស់យើងកាន់តែសម្បូរបែប។ អាម៉ែន! សូមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវបន្តបំភ្លឺភ្នែកខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ហើយបើកគំនិតរបស់យើងដើម្បីយល់ពីព្រះគម្ពីរ ដើម្បីយើងអាចមើលឃើញ និងឮសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ → យល់ពីទំនាក់ទំនងរវាងច្បាប់ និងអំពើបាប។
ការអធិស្ឋាន ការអង្វរ ការអង្វរ ការអរព្រះគុណ និងពរជ័យខាងលើ! ខ្ញុំសុំនេះក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ! អាម៉ែន
(១) មានមេធាវី និងចៅក្រមតែមួយ
សូមមើលព្រះគម្ពីរ [ យ៉ាកុប 4:12 ] ហើយអានវាជាមួយគ្នា ៖ មានអ្នកបង្កើតច្បាប់ និងចៅក្រមតែមួយ គឺអ្នកដែលអាចសង្គ្រោះ និងបំផ្លាញ។ តើអ្នកជានរណាដើម្បីវិនិច្ឆ័យអ្នកដ៏ទៃ?
១ នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន ព្រះបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយអ័ដាម ទ្រង់មិនត្រូវបរិភោគពីដើមឈើនៃសេចក្តីល្អ និងអាក្រក់នោះទេ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបានដាក់បុរសនោះនៅក្នុងសួនអេដែន ដើម្បីដាំដុះ និងការពារវា។ ព្រះជាអម្ចាស់បានបង្គាប់គាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាអាចស៊ីពីដើមឈើក្នុងសួននោះបាន ប៉ុន្តែអ្នកមិនត្រូវបរិភោគពីដើមនៃចំណេះដឹងល្អនិងអាក្រក់ឡើយ ដ្បិតនៅថ្ងៃណាដែលអ្នកបរិភោគពីដើមនោះ អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន ជំពូកទី 15- ខទី 17 កំណត់ត្រា។
២ ច្បាប់ម៉ូសេរបស់សាសន៍យូដា—ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះបានប្រទានច្បាប់«បញ្ញត្តិដប់ប្រការ»នៅលើភ្នំស៊ីណាយ ពោលគឺភ្នំហោរេប ច្បាប់រួមបញ្ចូលច្បាប់ ច្បាប់ និងបញ្ញត្តិ។ និក្ខមនំ 20 និងលេវីវិន័យ។ លោកម៉ូសេបានហៅជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់មកជួបគ្នា ហើយមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ ចូរស្ដាប់ក្រឹត្យវិន័យ និងការវិនិច្ឆ័យដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នានៅថ្ងៃនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរៀន ហើយប្រតិបត្តិតាមព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នា ដែលបានចងសម្ពន្ធមេត្រីជាមួយយើងនៅភ្នំហោរេប។ សម្ពន្ធមេត្រីនេះមិនមែនជាអ្វីដែលបានបង្កើតឡើងជាមួយបុព្វបុរសរបស់យើងទេ គឺត្រូវបានបង្កើតឡើងជាមួយយើងដែលនៅរស់នៅទីនេះសព្វថ្ងៃនេះ។—ចោទិយកថា ៥:១-៣។
(2) ច្បាប់មិនត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់មនុស្សសុចរិតទេ វាត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់ភាពគ្មានច្បាប់ ការមិនស្តាប់បង្គាប់ អំពើទុច្ចរិត និងអំពើបាប។
យើងដឹងហើយថា ច្បាប់នេះល្អ បើគេប្រើយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ព្រោះក្រឹត្យវិន័យមិនមែនសម្រាប់តែមនុស្សសុចរិតទេ តែសម្រាប់មនុស្សទុច្ចរិត ទុច្ចរិត ទុច្ចរិត ទុច្ចរិត ទុច្ចរិត ពិឃាដ និងឃាតករ។ សុជីវធម៌ សម្រាប់អ្នកដែលប្លន់យកជីវិតអ្នកដែលនិយាយកុហក អ្នកដែលស្បថមិនពិត ឬសម្រាប់អ្វីផ្សេងទៀតដែលផ្ទុយនឹងសេចក្ដីសុចរិត។ --កត់ត្រាក្នុង ធីម៉ូថេទី១ ជំពូក ១:៨-១០
(3) ច្បាប់ត្រូវបានបន្ថែមសម្រាប់ការបំពាន
ដូចនេះ ហេតុអ្វីបានជាច្បាប់មាន? វាត្រូវបានបន្ថែមសម្រាប់ការរំលងការរង់ចាំសម្រាប់ការមកដល់នៃកូនចៅដែលការសន្យាត្រូវបានធ្វើឡើងហើយវាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអ្នកសម្របសម្រួលតាមរយៈទេវតា។ —កាឡាទី ៣:១៩
(4) ច្បាប់ត្រូវបានបន្ថែមពីខាងក្រៅដើម្បីបង្កើនការរំលង
ក្រឹត្យវិន័យត្រូវបានបន្ថែម ដើម្បីអោយការរំលងមានច្រើន ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអំពើបាបមានបរិបូរ នោះព្រះគុណមានកាន់តែច្រើនឡើង។ --កត់ត្រាក្នុង រ៉ូម ៥:២០។ ចំណាំ៖ ច្បាប់ប្រៀបដូចជា «ពន្លឺនិងកញ្ចក់» ដែលលាតត្រដាងពី«អំពើបាប»ក្នុងខ្លួនមនុស្សដែរឬទេ?
(៥) ច្បាប់ធ្វើឲ្យមនុស្សដឹងពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
ដូច្នេះ គ្មានសាច់ឈាមណាអាចរាប់ជាសុចរិតនៅចំពោះព្រះដោយការប្រព្រឹត្តនៃក្រិត្យវិន័យឡើយ ពីព្រោះក្រិត្យវិន័យកាត់ទោសមនុស្សពីអំពើបាប។ --កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ៣:២០
(៦) ច្បាប់បិទមាត់ទាំងអស់។
យើងដឹងហើយថា អ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងក្រិត្យវិន័យគឺត្រូវនិយាយទៅកាន់អ្នកនៅក្រោមច្បាប់ ដើម្បីអោយគ្រប់មាត់ទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ឈប់ ហើយពិភពលោកទាំងមូលអាចនឹងត្រូវបាននាំមកនៅក្រោមការជំនុំជំរះរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ --កត់ត្រាក្នុង រ៉ូម ៣:១៩។ ដ្បិតព្រះបានដាក់គុកមនុស្សទាំងអស់ដោយមិនស្តាប់បង្គាប់ក្នុងគោលបំណងនៃការអាណិតអាសូរដល់មនុស្សទាំងអស់។ --កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ១១:៣២
(7) ច្បាប់គឺជាគ្រូបណ្តុះបណ្តាលរបស់យើង។
ប៉ុន្តែគោលការណ៍នៃសេចក្តីសង្គ្រោះដោយសេចក្តីជំនឿមិនទាន់មកដល់ទេ ហើយយើងត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្រោមច្បាប់រហូតដល់ការបើកសម្តែងនៃសេចក្តីពិតនាពេលអនាគត។ តាមរបៀបនេះ ក្រិត្យវិន័យគឺជាគ្រូបង្ហាត់បង្រៀនរបស់យើង នាំយើងទៅរកព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យយើងអាចរាប់ជាសុចរិតដោយសារជំនឿ។ --កត់ត្រានៅក្នុង កាឡាទី ៣:២៣-២៤
ទំនាក់ទំនងរវាងច្បាប់ និងអំពើបាប
( ១ ) ការបំពានច្បាប់គឺជាអំពើបាប - អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តខុសនឹងច្បាប់ អ្នកនោះប្រព្រឹត្តខុសនឹងច្បាប់។ —បានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហានទី១ ៣:៤។ ដ្បិតប្រាក់ឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺជាសេចក្ដីស្លាប់ ប៉ុន្តែអំណោយទាននៃព្រះគឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ —រ៉ូម ៦:២៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប គឺជាខ្ញុំបម្រើរបស់អំពើបាប។— យ៉ូហាន ៨:៣៤
( ២ ) សាច់ឈាមបានផ្តល់កំណើតដល់អំពើបាបតាមរយៈច្បាប់ ពីព្រោះនៅពេលដែលយើងនៅក្នុងសាច់ឈាម សេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាអាក្រក់ដែលកើតចេញពីក្រឹត្យវិន័យបានដំណើរការនៅក្នុងសមាជិករបស់យើង ហើយវាបានកើតផលនៃសេចក្តីស្លាប់។ —កត់ត្រាក្នុងរ៉ូម ៧:៥។ ប៉ុន្តែម្នាក់ៗត្រូវល្បួងពេលគេដកខ្លួនចេញ ហើយល្បួងដោយតណ្ហារបស់ខ្លួន។ កាលបើតណ្ហាកើតជាបាបកម្ម កាលបើបាបចម្រើនពេញខ្លួន រមែងកើតសេចក្តីស្លាប់។ —យោងតាម យ៉ាកុប ១:១៤-១៥
( ៣ ) បើគ្មានច្បាប់ទេ អំពើបាបនឹងស្លាប់ - ដូច្នេះតើយើងអាចនិយាយអ្វីបាន? តើច្បាប់មានបាបទេ? ដាច់ខាត! ប៉ុន្តែប្រសិនបើវាមិនមែនសម្រាប់ច្បាប់ ខ្ញុំនឹងមិនដឹងថាអ្វីជាអំពើបាបនោះទេ។ លុះត្រាតែមានច្បាប់ចែងថា “កុំលោភលន់” ខ្ញុំក៏មិនដឹងថា លោភលន់ជាអ្វីដែរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ អំពើបាបបានឆ្លៀតយកឱកាសដើម្បីជំរុញការលោភលន់គ្រប់បែបយ៉ាងនៅក្នុងខ្ញុំ តាមរយៈបញ្ញត្តិ ដ្បិតបើគ្មានច្បាប់ទេ អំពើបាបនឹងស្លាប់។ មុនខ្ញុំរស់នៅដោយគ្មានក្រឹត្យវិន័យ ប៉ុន្តែពេលមានបញ្ញត្តិមក អំពើបាបបានរស់ឡើងវិញ ហើយខ្ញុំក៏ស្លាប់។ កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ៧:៧-៩។
( ៤ ) គ្មានច្បាប់ទេ។ អំពើបាបបានចូលមកក្នុងលោកីយ៍ តាមរយៈមនុស្សតែម្នាក់ ហើយសេចក្ដីស្លាប់ក៏កើតមានចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ដោយសារបាប។ នៅចំពោះមុខក្រឹត្យវិន័យ អំពើបាបមាននៅក្នុងលោកីយ៍ហើយ ប៉ុន្តែបើគ្មានក្រឹត្យវិន័យទេ បាបក៏មិនមែនជាអំពើបាបដែរ។ កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ៥:១២-១៣
( ៥ ) ទីណាគ្មានច្បាប់ គ្មានការរំលង -ដ្បិតច្បាប់បង្កកំហឹង ហើយកន្លែងណាដែលគ្មានច្បាប់ នោះក៏គ្មានការរំលងដែរ។ កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ៤:១៥។
( ៦ ) អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងក្រោមច្បាប់ ក៏នឹងត្រូវកាត់ទោសតាមច្បាប់ដែរ។ អស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយគ្មានក្រឹត្យវិន័យ នោះនឹងត្រូវវិនាសទៅវិញដោយគ្មានក្រឹត្យវិន័យ។ កត់ត្រានៅក្នុង រ៉ូម ២:១២។
( ៧ ) យើងត្រូវបានសង្គ្រោះពីអំពើបាប និងពីក្រឹត្យវិន័យ និងបណ្តាសានៃក្រឹត្យវិន័យ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ។
( ចំណាំ៖ ដោយពិនិត្យមើលបទគម្ពីរខាងលើ យើងអាចប្រាប់ថាអ្វីជាបាប? ការបំពានច្បាប់គឺជាអំពើបាប? —សូមយោងទៅ រ៉ូម ៦:២៣; កើតបាបហើយ បាបក៏កើតដល់ស្លាប់ ពោលគឺតណ្ហាក្នុងសាច់ឈាមរបស់យើងនឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យសកម្មក្នុងសមាជិកដោយសារ«ច្បាប់»។ កាលតណ្ហាកើតឡើងនឹងកើតជា«បាប»។ ដូច្នេះ "អំពើបាប" កើតឡើងដោយសារតែច្បាប់។ អញ្ចឹងតើអ្នកយល់ច្បាស់ទេ?
ដូច្នេះ" ប៉ូល។ "សង្ខេបអំពីរ៉ូម" ច្បាប់និងអំពើបាប "ទំនាក់ទំនង៖
១ បើគ្មានច្បាប់ បាបក៏ស្លាប់
២ បើគ្មានច្បាប់ទេ បាបក៏មិនចាត់ទុកជាបាបដែរ។
៣ ទីណាគ្មានច្បាប់ - គ្មានការរំលង!
ជាឧទាហរណ៍ "អេវ៉ា" ត្រូវបានល្បួងដោយពស់នៅក្នុងសួនអេដែនឱ្យស៊ីពីដើមឈើនៃចំណេះដឹងនៃអំពើល្អនិងអាក្រក់ ពស់បាននិយាយទៅកាន់នាងថា: អ្នកនឹងមិនស្លាប់ទេប៉ុន្តែនៅថ្ងៃដែលអ្នកបរិភោគពីវា។ ភ្នែករបស់អ្នកនឹងបានបើក ហើយអ្នកនឹងបានដូចជាព្រះ ដោយដឹងថាល្អនិងអាក្រក់។ ពាក្យល្បួងរបស់នាង “ពស់” បានចូលទៅក្នុងចិត្តរបស់ “នាងអេវ៉ា” ហើយដោយសារភាពទន់ខ្សោយនៃសាច់របស់នាង តណ្ហាក្នុងខ្លួនក៏ចាប់ផ្តើមកើតឡើងដោយសារបញ្ញត្តិថា “អ្នកនឹងត្រូវ មិនបរិភោគ»តាមក្រឹត្យវិន័យ ហើយតណ្ហាចាប់ផ្ដើមមានផ្ទៃពោះ ក្រោយពីចាប់កំណើត បាបក៏កើតឡើង! ដូច្នេះ អេវ៉ាលូកដៃទៅបេះផ្លែពីដើមនៃចំណេះដឹងអំពីការល្អនិងអាក្រក់ ហើយបានបរិភោគជាមួយនឹងប្ដីនាងឈ្មោះ «អ័ដាម»។ អញ្ចឹងតើអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់ច្បាស់ទេ?
ចូលចិត្ត" ប៉ូល។ «មានចែងក្នុងរ៉ូម ៧! បើក្រិត្យវិន័យចែងថា កុំលោភ ខ្ញុំមិនដឹងថាលោភអ្វីទេ? ៖ «បើគ្មានច្បាប់ទេ អំពើបាបនឹងស្លាប់ ប៉ុន្តែតាមបញ្ញត្តិនៃក្រឹត្យវិន័យ អំពើបាបនៅរស់ ហើយខ្ញុំក៏ស្លាប់»។ ដូច្នេះ! តើអ្នកយល់ទេ?
ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោក! ទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីធ្វើជាអ្នកប្រោសលោះសម្រាប់យើង តាមរយៈសេចក្តីជំនឿ យើងត្រូវបានគេឆ្កាងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ តាមរយៈសាច់ឈាម និងតណ្ហា និងសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នានៃសាច់ឈាម ហើយយើងបានកើតជាថ្មី តាមរយៈការប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ រំដោះយើងពីអំពើបាប ច្បាប់ និងបណ្តាសានៃក្រិត្យវិន័យ ទទួលបានបុត្រានៃព្រះ ទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយទទួលមរតកនៃនគរស្ថានសួគ៌! អាម៉ែន
មិនអីទេ! នេះជាកន្លែងដែលខ្ញុំចង់ចែករំលែកការប្រកបរបស់ខ្ញុំជាមួយអ្នកនៅថ្ងៃនេះ សូមព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅជាមួយអ្នកទាំងអស់គ្នាជានិច្ច! អាម៉ែន
ចាំមើលពេលក្រោយ៖
2021.06.08
