«Ба Инҷил имон оваред» 3
Салом ба хамаи бародарону хохарон!
Имрӯз мо баррасии муоширатро идома медиҳем ва мубодилаи "Имон ба Инҷил" -ро идома медиҳем.
Биёед Китоби Муқаддасро ба Марқӯс 1:15 кушоем, онро баргардонем ва якҷоя хонем:Гуфт: "Вақт фаро расид ва Малакути Худо наздик аст. Тавба кунед ва ба Инҷил имон оваред!"
Лексияи 3: Инҷил қудрати Худост
Румиён 1:16-17 (Павлус гуфт) Ман аз Инҷил шарм намекунам, зеро он қудрати Худост, ки барои наҷот додани ҳар як имондор, пеш аз ҳама барои яҳудӣ ва ҳам барои юнонӣ. Зеро ки адолати Худо дар ин Инҷил ошкор шудааст, ки ин адолат ба воситаи имон аз имон ба имон аст. Чунон ки навишта шудааст: «Одил бо имон зиндагӣ хоҳад кард».
1. Инҷил қудрати Худост
Савол: Инҷил чист?Ҷавоб: (Павлус гуфт) Он чизе ки ман низ ба шумо гуфтам: пеш аз ҳама, ки Масеҳ мувофиқи Навиштаҳо барои гуноҳҳои мо мурд, дафн карда шуд ва мувофиқи Навиштаҳо дар рӯзи сеюм эҳьё шуд. 15:3–4
Савол: Қудрати Инҷил чист?Ҷавоб: Шарҳи муфассал дар зер
(1) эҳёи мурдагон
Дар бораи Писари Ӯ Исои Масеҳ, ки аз насли Довуд ба ҳасби ҷисм таваллуд ёфтааст ва ба василаи эҳёи мурдагон, ба ҳасби рӯҳи муқаддас Писари Худост. Румиён 1:3-4
(2) Ба эҳёи Исо аз мурдагон бовар кунед
Баъдтар, ҳангоме ки ёздаҳ шогирд сари дастархон нишаста буданд, Исо ба онҳо зоҳир шуда, онҳоро барои беимонӣ ва сангдилии онҳо сарзаниш кард, зеро онҳо ба онҳое, ки баъд аз эҳё шуданаш Ӯро дида буданд, бовар намекарданд. Сипас ба онҳо гуфт: «Ба тамоми ҷаҳон биравед ва ба ҳар махлуқот Инҷилро мавъиза кунедТумо дар бораи эҳёи Исо ҳайрон шуд:
Пас аз ҳашт рӯз, шогирдон боз дар хона буданд, ва Тумо бо онҳо буд, ва дарҳо баста буд. Исо омада, дар миёни худ истода, гуфт: «Салом бар ту бод». лекин имон овар!» Тумо ба вай гуфт: «Худовандо, Худои ман!» Исо ба вай гуфт: «Хушо онҳое ки надидаанд ва имон овардаанд.» 20:26-29
2. Ба ин башорат бовар кунед ва шумо наҷот хоҳед ёфт
(1) Бовар кунед ва таъмид гиред ва наҷот ёбед
Ҳар кӣ имон оварад ва таъмид ёбад, наҷот хоҳад ёфт; Ин аломатҳо ба имондорон пайравӣ хоҳанд кард: Ба исми Ман девҳоро берун хоҳанд кард, ва агар заҳр нӯшанд, ба онҳо зарар нарасонад; , ва онҳо барқарор хоҳанд шуд. Марк 16:16–18
(2) Ба Исо имон оваред ва ҳаёти ҷовидонӣ дошта бошед
«Зеро ки Худо ҷаҳонро чунон дӯст дошт, ки Писари ягонаи Худро дод, то ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, ҳалок нашавад, балки ҳаёти ҷовидонӣ ёбад
(3) Ҳар касе, ки зиндагӣ мекунад ва ба Исо имон дорад, ҳеҷ гоҳ намемирад
Исо ба вай гуфт: "Ман эҳё ва ҳаёт ҳастам. Ҳар кӣ ба Ман имон оварад, гарчанде ки бимирад, зинда хоҳад шуд; ва ҳар кӣ зинда ва ба Ман имон оварад, ҳеҷ гоҳ намемирад. Оё ба ин бовар мекунед?"
(Оё шумо фаҳмед, ки Исои Масеҳ чӣ гуфт? Агар нафаҳмед, бодиққат гӯш кунед)
Пас Павлус гуфт! Ман аз Инҷил шарм намекунам, зеро он қудрати Худост, ки барои наҷоти ҳар як имондор, пеш аз ҳама барои яҳудӣ ва ҳам барои юнонӣ. Зеро ки адолати Худо дар ин Инҷил ошкор шудааст, ки ин адолат ба воситаи имон аз имон ба имон аст. Чунон ки навишта шудааст: «Одил бо имон зиндагӣ хоҳад кард».Биёед якҷоя дуо гӯем: Ташаккур ба Худованд Исо, ки барои гуноҳҳои мо мурд, дафн шуд ва дар рӯзи сеюм эҳьё шуд! Исо аввалин бор аз мурдагон эҳё шуд, то ки мо Инҷили «эҳёи мурдагон»-ро бубинем ва шунавем, ки ин Инҷил қудрати Худост, ки ҳамаи онҳоеро, ки ба Инҷил имон доранд, наҷот медиҳад Исои Масеҳ низ моро ба эҳёшавӣ, эҳёшавӣ, наҷот ва ҳаёти ҷовидонӣ мебахшад! омин
Ба исми Исои Масеҳи Худованд! омин
Инҷили бахшида ба модари азизам
Бародарон ва хохарон! Дар хотир доред, ки ҷамъоварӣ кунед
Транскрипти Инҷил аз:шаҳр дар Худованд Исои Масеҳ
---2021 01 11---
