қонуни Масеҳ


10/28/24    2      башорати наҷот   

Салом ба хамаи бародарону хохарон! омин.

Биёед Китоби Муқаддасамонро ба Ғалотиён боби 6 ояти 2 кушоем ва якҷоя хонем: Борҳои якдигарро бардоред, ва бо ин роҳ қонуни Масеҳро иҷро хоҳед кард.

Имрӯз мо меомӯзем, муошират мекунем ва мубодила хоҳем кард " қонуни Масеҳ 》Дуо: Муҳтарам Аббо, Падари Осмонӣ, Худованди мо Исои Масеҳ, ташаккур, ки Рӯҳулқудс ҳамеша бо мост! омин. Ташаккур ба Худованд! «Зани некӯкор» коргаронеро мефиристад, ки онҳо ба воситаи дасти онҳо калом, Инҷили наҷоти шуморо менависанд ва мегӯянд. Хурок аз осмон аз дур кашонда, дар вакташ ба мо расонда мешавад, то хаёти маънавии моро бойтар гардонад! омин. Дуо кунед, ки Худованд Исо минбаъд низ чашмони рӯҳонии моро равшан кунад ва зеҳни моро барои фаҳмидани Китоби Муқаддас боз кунад, то мо ҳақиқатҳои рӯҳониро бишнавем ва бубинем. Бифаҳмед, ки қонуни Масеҳ "қонуни муҳаббат аст, Худоро дӯст доред, ёри худро мисли худ дӯст доред". ! омин.

Дуъо, дуъо, шафоъат, шукр ва баракати боло! Ман инро ба номи Худованди мо Исои Масеҳ мепурсам! омин

қонуни Масеҳ

【Қонуни Масеҳ муҳаббат аст】

(1) Муҳаббат қонунро иҷро мекунад

Эй бародарон! Борҳои якдигарро бардоред, ва бо ин роҳ қонуни Масеҳро иҷро хоҳед кард. --Боби иловагии 6 оятҳои 1-2
Юҳанно 13:34 Ба шумо ҳукми нав медиҳам, ки якдигарро дӯст доред, чунон ки Ман шуморо дӯст доштам, шумо низ якдигарро дӯст доред.
1 Юҳанно 3:23 Амри Худо ин аст, ки мо ба исми Писари Ӯ Исои Масеҳ имон оварем ва якдигарро дӯст дорем, чунон ки Ӯ ба мо фармудааст. Боби 3 ояти 11. Фармони аввал шунида шуд.
Зеро тамоми шариат дар ин як ҷумла омадааст: "Ёри худро мисли худат дӯст бидор". --Боби иловагии 5 ояти 14
Аз касе чизе қарздор нашавед, ҷуз дӯст доштани якдигар, зеро касе ки ёри худро дӯст медорад, шариатро ба ҷо овардааст. Масалан, фармудаҳои «Зино накун, одамкушӣ макун, дуздӣ накун, тамаъ накун» ва дигар фармудаҳо дар ин ҷумла ҷамъ омадаанд: «Ёри худро мисли худ дӯст бидор». --Румиён 13:8-9
Ишк пурсабр аст, ишк мехрубон аст ишк хасад намекунад, магрур нест, кори дагалй намекунад, худашро намечуяд, ба хашм намеояд, ба дигарон рафтор намекунад; аз беадолатӣ шодӣ намекунад, балки ростиро дӯст дорад, ҳама чизро тоқат мекунад, ба ҳама чиз бовар мекунад, ба ҳама чиз умед мебахшад; Муҳаббат ҳеҷ гоҳ хотима намеёбад. --1 Қӯринтиён 13:4-8- Роҳи аҷибтарин!

(2) Муҳаббати Масеҳ дароз, васеъ, баланд ва амиқ аст

Аз ин рӯ, ман дар пеши Падар зону хам мекунам (ҳар оила дар осмон ва замин аз Ӯ ном бурда мешавад) ва аз Ӯ хоҳиш мекунам, ки мувофиқи сарвати ҷалоли Ӯ, ба шумо ато кунад, ки ба воситаи Рӯҳи Ӯ дар ботинии шумо бо қувват қувват бахшед. , то ки Масеҳ ба воситаи шумо нурпошӣ кунад, имони Ӯ дар дилҳои шумо сокин гардад, то ки шумо дар муҳаббат реша давонда ва пойдор шавед ва тавонед бо ҳамаи муқаддасон бифаҳмед, ки муҳаббати Масеҳ чӣ қадар тӯлонӣ ва васеъ ва баланд ва амиқ аст, ва бидонед, ки ин ишқ аз дониш болотар аст. Худо қодир аст, ки аз рӯи қудрате, ки дар дохили мо амал мекунад, аз ҳама чизҳое, ки мо мепурсем ё фикр мекунем, ба таври бениҳоят зиёд иҷро кунад. --Эфсӯсиён 3:14-20

На танҳо ин, балки мо ҳатто аз мусибатҳои худ шодӣ мекунем, зеро медонем, ки мусибат сабр меорад ва сабр таҷриба меорад ва таҷриба умед ба вуҷуд меорад ва умед моро хиҷил намекунад, зеро муҳаббати Худо дар дилҳои мо аз ҷониби одамон рехта шудааст. Рӯҳулқудс, ки ба мо ато шудааст. -- Румиён 5, бобҳои 3-5,

1 Юҳанно 3 11 Мо бояд якдигарро дӯст дорем. Ин фармонест, ки шумо аз аввал шунидаед.

Аммо охири фармон ишқ аст, ки ин муҳаббат аз дили пок, виҷдони пок ва имони самимӣ меояд. --1 Тимотиюс 1 ояти 5

қонуни Масеҳ-расм2

[Масхкӯби Масеҳ муҳаббати бузурги Худоро нишон медиҳад]

(1) Хуни гаронбаҳои Ӯ дилҳо ва ҳама гуноҳҳоро пок мекунад

Ва ӯ як бор ба ҷои муқаддас даромад, на бо хуни бузҳо ва гӯсолаҳо, балки бо хуни худ, ва кафорати абадӣ ба даст овардааст. ...То чӣ андоза бештар Хуни Масеҳ, ки ба воситаи Рӯҳи абадӣ Худро бе нуқсон ба Худо тақдим кардааст, дилҳои шуморо аз аъмоли мурда пок мекунад, то ки шумо ба Худои Ҳай хизмат кунед? --Ибриён 9:12,14

Агар мо дар нур рафтор кунем, чунон ки Худо дар нур аст, мо бо якдигар мушоракат дорем ва хуни Писари Ӯ Исо моро аз ҳар гуноҳ пок мекунад. --1 Юҳанно 1:7

Файз ва осоиштагӣ бар ту, эй Исои Масеҳ, шоҳиди содиқ, аввалин касе, ки аз мурдагон эҳьё шуд, сарвари подшоҳони замин! Ӯ моро дӯст медорад ва хуни худро барои шустани гуноҳҳои мо истифода мебарад - Ваҳй 1:5

Баъзе аз шумо низ ҳамин тавр будед, лекин шумо ба исми Исои Масеҳи Худованд ва Рӯҳи Худои мо шуста, тақдис шудаед; --1 Қӯринтиён 6:9-11

Вай нури ҷалоли Худо, сурати дақиқи ҳастии Худост ва ҳама чизро ба фармони қудрати худ нигоҳ медорад. Пас аз он ки одамонро аз гуноҳҳояшон пок кард, дар осмон ба тарафи рости Ҳазрат нишаст. --Ибриён 1:3

Агар не, магар қурбониҳо кайҳо қатъ намешуданд? Зеро виҷдони намозгузорон пок шудааст ва дигар худро гунаҳкор намеҳисобанд. --Ибриён 10:2

(Барои қавми ту ва барои шаҳри муқаддаси ту ҳафтод ҳафта муқаррар шудааст, то ки ҷиноятро хотима бахшад, гуноҳро хотима бахшад, кафорати шароратро оварад, адолати ҷовидонӣ оварад, рӯъё ва нубувватро мӯҳр зан, ва муқаддасро тадҳин кун. (Дониёл 9:24)

(2) Ӯ ҷисми худро барои нест кардани душманӣ истифода бурд - қоидаҳои дар шариат навишташуда
Аз он ҷумла қонуни Одам, қонуни виҷдон ва қонуни Мусо, ҳама қонунҳое, ки моро маҳкум мекарданд, канда шуданд, маҳв карда шуданд, нест карда шуданд, бекор карда шуданд ва ба салиб мехкӯб шуданд.

【1】 вайрон кардан
Шумо, ки як вақтҳо дур будед, ҳоло ба воситаи хуни Ӯ дар Исои Масеҳ наздик шудаед. Зеро ки Ӯ осоиштагии мост, ки ҳардуро як сохт ва девори ҷудоии байни моро вайрон кард - Эфсӯсиён 2:13-14;
【2】 Аз нафрат даст кашед
Ва ӯ ҷисми худро истифода бурда, душманиро несту нобуд кард, ки ин ҳукмест, ки дар шариат навишта шудааст, то ки ҳарду ба воситаи худ ба як одами нав табдил ёбанд ва ба ин васила сулҳро ба даст оранд. --Эфсӯсиён 2:15
【3】 доғ кардан
【4】 хориҷ кунед
【5】 мехкӯб карда гузаштан
Ту дар гуноҳҳои худ ва дар номахтунии ҷисми худ мурда будӣ, ва Худо туро бо Масеҳ зинда гардонид, ва ҳамаи гуноҳҳои моро бахшида, 14 ва қонунҳои шариатро маҳв карда, навиштаҳоеро, ки ба мо халал мерасонданд ва онҳоро ба салиб мехкӯб карданд. --Қӯлассиён 2:13-14
【6】 Исо онро вайрон кард ва агар онро аз нав созад, гуноҳкор хоҳад буд
Агар он чиро, ки вайрон кардаам, боз созам, ин исбот мекунад, ки ман гунаҳкорам. --Боби иловагии 2 ояти 18

( ҳушдор : Исо маслуб карда шуд ва барои гуноҳҳои мо мурд, ки ҷисми худро барои нест кардани шикоятҳо, яъне вайрон кардани қоидаҳои шариат ва маҳв кардани он чи дар қонунҳо навишта шудааст (яъне тамоми қонунҳо ва қоидаҳое, ки моро маҳкум мекарданд) истифода бурд. ), Навиштаҳоеро, ки ба мо ҳамла мекунанд ва ба мо халал мерасонанд, дур кунед (яъне далели он ки шайтон моро айбдор мекунад) ва онҳоро ба салиб мехкӯб кунед, агар касе «ба пирон, пасторҳо ё воизонро барои кори онҳо таълим диҳад», бародарон ва хоҳарон ба Аҳди Қадим бармегарданд ва дар зери қонун будан, онҳоро ғуломи гуноҳ мегардонанд ва ба салиб кашидани Исо намефаҳманд ба гурухи шайтон ва шайтон мансубанд ва моли рухи надоранд. [Исо ҷони худро фидо кард, то шуморо аз зери шариат фидия диҳад ва онҳо шуморо зери қонуни Аҳди Қадим баргардонданд, оё ин одамон саркаш ва якрав ҳастанд ва агар касе аз шариат чизе бигирад; қоидаҳо ва худро дар зери шариат зиндонӣ кардан исбот мекунад, ки шумо гунаҳкор ҳастед, ин одамон наҷоти Масеҳ, Инҷилро ҳанӯз нафаҳмидаанд, аз нав таваллуд нашудаанд, Рӯҳулқудсро қабул накардаанд ва бо гумроҳӣ фирефта шудаанд. )

қонуни Масеҳ-расм3

【Аҳдномаи нав барқарор кунед】

Фармонҳои қаблӣ, ки заиф ва бефоида буданд, аз байн рафтанд (шариат ҳеҷ коре накард) ва умеди беҳтаре пайдо шуд, ки ба воситаи он мо метавонем ба Худо наздик шавем. --Ибриён 7:18-19

Шариат нотавонро саркоҳин гардонд, аммо қасаме ки баъд аз шариат савганд дода шуда буд, писарро саркоҳин гардонд, ва он то абад иҷро шуд. --Ибриён 7:28

Ӯ коҳин шуд, на аз рӯи муқаррароти ҷисмонӣ, балки аз рӯи қудрати ҳаёти беохир (аслӣ, вайроннашаванда). --Ибриён 7:16

Хизмате, ки ҳоло ба Исо дода шудааст, беҳтар аст, ҳамон тавре ки ӯ миёнарави аҳди беҳтаре мебошад, ки дар асоси ваъдаҳои беҳтар барпо шудааст. Агар дар аҳди аввал нуқсоне намебуд, ҷои ҷустуҷӯи аҳди баъдӣ намемонд. --Ибриён 8:6-7

«Ин аст аҳде, ки Ман баъд аз он рӯзҳо бо онҳо хоҳам баст, мегӯяд Худованд: Ман қонунҳои Худро бар дилҳои онҳо хоҳам навишт, ва Ӯ гуфт: «Гуноҳҳои онҳоро дигар ба хотир нахоҳам овард». ва гуноҳҳои онҳо омурзида шуданд, барои гуноҳҳо дигар қурбонӣ кардан лозим нест. --Ибриён 10:16-18.

Ӯ ба мо имкон медиҳад, ки ходимони ин аҳди нав на ба воситаи ҳарф, балки ба воситаи рӯҳ хизмат кунем, зеро ҳарф мекушад, балки рӯҳ (ё тарҷумааш: Рӯҳи Муқаддас) ҳаёт мебахшад; --2 Қӯринтиён 3:6

(Эзоҳ: Навиштаҳо ҳаёт надоранд ва маргро ба вуҷуд меоранд. Одамоне, ки Рӯҳулқудс надоранд, Китоби Муқаддасро тамоман намефаҳманд; рӯҳ ҳаёти зинда дорад. Одамоне, ки Рӯҳулқудс доранд, чизҳои рӯҳониро тафсир мекунанд. Рӯҳи шариати Масеҳ маънои он аст. муҳаббат аст, ва муҳаббати Масеҳ каломи навишташударо ба ҳаёт табдил медиҳад ва мурдагонро ба мавҷудоти зинда табдил медиҳад.

Дафтари коҳин иваз шуд, Қонун низ бояд тағйир ёбад. --Ибриён 7:12

қонуни Масеҳ-расм4

[Қонуни Одам, қонуни худ, қонуни Мусо] Ба 【Қонуни муҳаббати Масеҳ】

1 Дарахти некиву бадӣ тағир додан дарахти ҳаёт 13 ҳудуд тағир додан Осмонӣ
2 Аҳди Қадим тағир додан Аҳди Ҷадид 14 хун тағир додан Маънавият
3 Мувофиқи қонун тағир додан бо файз 15 Ба ҳасби ҷисм таваллуд ёфтаанд тағир додан аз Рӯҳи Муқаддас таваллуд шудааст
4 нигоҳ доред тағир додан ба боварй такя кунед 16 ифлос тағир додан муқаддас
5 лаънат тағир додан муборак 17 таназзул тағир додан Бад не
6 маҳкум шудааст тағир додан Асосноккунӣ 18 Мурда тағир додан ҷовидона
7 гунаҳкор тағир додан гунахкор нест 19 таҳқир тағир додан шӯҳрат
8 гунаҳкор тағир додан одами одил 20 заиф тағир додан қавӣ
9 пирамард тағир додан Навомад 21 аз ҳаёт тағир додан аз худо таваллуд шудааст
10 гулом тағир додан писар 22 писару духтар тағир додан фарзандони худо
11 ҳукм тағир додан озод кардан 23 торик тағир додан равшан
12 баста тағир додан озод 24 Қонуни маҳкумият тағир додан Қонуни муҳаббати Масеҳ

【Исо барои мо роҳи нав ва зиндагӣ кушод】

Исо гуфт: «Ман роҳ, ростӣ ва ҳаёт ҳастам, магар ба воситаи Ман ҳеҷ кас назди Падар намеояд

Бародарон, азбаски мо боварии комил дорем, ки тавассути хуни Исо ба муқаддасоти муқаддас ворид шавем, ин ба воситаи роҳи нав ва зинда барои мо тавассути парда, ки бадани Ӯст, кушода мешавад. --Ибриён 10:19-22

Гимн: Худои Аҳди ҷовидонӣ

04.07.2021


 


Агар тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад, ин блог аслӣ аст.
URL-и блоги ин мақола:https://yesu.co/tg/christian-law.html

  қонун

Шарҳ

Ҳанӯз шарҳ нест

забон

Нишон

бахшиш(2) муҳаббат(1) аз рӯи рӯҳ рафтор кунед(2) Масал дар бораи дарахти анҷир(1) Тамоми зиреҳи Худоро бипӯшед(7) Масал дар бораи даҳ бокира(1) Мавъиза дар болои Кӯҳ(8) осмони нав ва замини нав(1) Киёмат(2) китоби ҳаёт(1) ҳазорсола(2) 144,000 нафар(2) Исо боз меояд(3) ҳафт косаи(7) № 7(8) ҳафт мӯҳр(8) Аломатҳои бозгашти Исо(7) наҷоти ҷонҳо(7) Исои Масеҳ(4) Шумо авлоди кист?(2) Хатогиҳо дар таълими калисо имрӯз(2) Роҳи ҳа ва не(1) аломати ҳайвони ваҳшӣ(1) Мӯҳри Рӯҳулқудс(1) паноҳгоҳ(1) ҷинояти қасдан(2) Саволҳои зиёд такрормешуда(13) Пешравии Ҳоҷӣ(8) Тарк аз ибтидои таълимоти Масеҳ(8) таъмид гирифт(11) равонаш шод(3) ҷудо(4) ҷудо шудан(7) шӯҳратманд гарданд(5) Захира(3) дигар(5) ба ваъда вафо кунед(1) Аҳд кунед(7) ҳаёти ҷовидонӣ(3) наҷот ёбад(9) хатна(1) эҳё(14) салиб(9) Фарқ кардан(1) Иммануил(2) бозеозй(5) Ба башорат бовар кунед(12) Инҷил(3) тавба(3) Исои Масеҳро бидонед(9) муҳаббати Масеҳ(8) адолати Худо(1) Роҳи содир накардани ҷиноят(1) дарсҳои Китоби Муқаддас(1) файз(1) Мушкилкушо(18) ҷиноят(9) қонун(15) калисо дар Худованд Исои Масеҳ(4)

мақолаҳои машҳур

Ҳанӯз маъмул нест

башорати наҷот

«Эҳё» 1 Таваллуди Исои Масеҳ муҳаббат Худои ягонаи ҳақиқии худро бидонед Масал дар бораи дарахти анҷир «Ба Инҷил имон оваред» 12 «Ба Инҷил имон оваред» 11 «Ба Инҷил имон оваред» 10 «Ба Инҷил имон оваред» 9 «Ба Инҷил имон оваред» 8